Zimotrwała pszenica Euforia

Powyższe dane pokazują potencjał odmiany wykazany w doświadczeniach urzędowych COBORU. Aby osiągnąć podobne wartości należy przestrzegać zasada prawidłowego nawożenia azotowego dla odmian jakościowych:
Dawkę potrzebnego azotu (dostępnego w glebie i podanego w nawożeniu) należy kształtować w ilości 25kg N pobranego azotu na 1 tonę „oczekiwanego” wyprodukowanego plonu.

Po wiosennej ocenie plantacji zadecydujemy o wielkości dawki. Kiedy pszenica będzie mocno rozkrzewiona, możemy ograniczyć dawkę, a kiedy chcemy ją jeszcze dokrzewić i warunki wodne są optymalne – wtedy możemy zastosować wyższą dawkę. Ilość dawek nawozu azotowego determinować będzie przebieg pogody, a zwłaszcza rozkład i ilość opadów.

Zalecamy

1 termin - z chwilą ruszania wiosennej wegetacji, czyli wczesną wiosną około 40-70 kg N/ha, gdy zboże jest gęste, dobrze rozkrzewione i ma ciemnozielony kolor, do 60-80 kg N/ha na późno sianych. Jest to dawka startowa. Zalecane zastosowanie nawozu z dodatkiem siarki;

2 termin - na początku strzelania w źdźbło (wyczuwalne pierwsze kolanko) - 60-80 kg N/ha azotu. Można stosować saletrę, jednak w przypadku planowanych dwóch dawek nawożenia azotowego zalecany RSM lub mocznik zastosowane w tym terminie, ze względu na to, że mają wydłużony okres działania, mogą całkowicie pokryć zapotrzebowanie na azot w sezonie. Wówczas zamkniemy nawożenie wiosenne azotem tylko w dwóch dawkach (wyższe normy co da razem zakres 140-150 kg N/ha). Będzie to korzystne zwłaszcza wtedy, kiedy w końcowych fazach (koniec kłoszenia, kwitnienie, dojrzewanie) dojdzie do braku wody i przyjdą wysokie temperatury

3 termin - przed kłoszeniem, do fazy przed otwarciem pochwy liściowej w dawce 30-50kg. Zalecane zastosowanie azotu z dodatkiem wapnia, co sprawia, że azot wolniej się rozkłada i wolniej przyswajalny jest przez roślinę, nie powoduje suszy glebowej.