Najlepszy owies w HR Strzelce. Nasiona owsa które dają duże plony. Konkurencyjna cena owsa. Owies bezłuskowy - uprawiany na wszystkich rodzajach gleb.

Na co zwrócić szczególną uwagę, aby wyprodukować ziarno owsa o wysokiej gęstości:

1. Termin siewu: im późniejszy termin siewu owsa, tym bardziej zmniejsza się gęstość ziarna;
2. Gęstość siewu: należy unikać wysokich norm wysiewu, szczególnie we wcześniejszych terminach siewu. W owsie największe znaczenie w formowaniu plonu i jakości (hektolitr) ma pęd główny. Przy gęstym siewie produkowane są pędy wtórne o mniejszej produktywności i niosące ziarno owsa o niższej gęstości;
3. Nawożenie azotowe: masa hektolitra spada przy zbyt wysokim nawożeniu azotowym;
4. Skracanie łanu: aplikacja za dużych dawek regulatorów wzrostu (np. Moddus) w fazie strzelanie źdźbło może także zredukować gęstość ziarna owsa, lepiej stosować dawki dzielone 0,2-0,3l w BBCH 31 i 0,15-0,2l w BBCH 39;
5. Wyleganie: wylegnięcie łanu wpływa negatywnie na gęstość ziarna owsa;

Podstawowe zalecenia uprawowe dla owsa.

Wymagania glebowe dla roślin owsa

• Owies jest gatunkiem o mniejszych, w porównaniu z innymi zbożami,wymaganiach glebowych. Najodpowiedniejsze do jego uprawy są gleby kompleksów żytnich.
• Polecany jest do uprawy jako roślina fitosanitarna w zmianowaniach o dużym udziale zbóż.
• Owies wykazuje małą wrażliwość na odczyn gleby w zakresie pH od 4.5 do 7.2. Wynika to z małej wrażliwości na niedobór wapnia oraz wysokiej tolerancji na obecność wolnych jonów glinu i manganu.

Przedplon roślin owsa

• Najlepszymi przedplonami dla owsa są okopowe na oborniku oraz strączkowe. Jednak w praktyce najczęściej uprawiany jest po zbożach.
• Najgorszym przedplonem dla owsa jest jęczmień ze względu na dużą patogeniczność grzybów bytujących w ryzosferze.
• Przy wyborze stanowiska należy jednak pamiętać o dużych wymaganiach wodnych owsa, a także uwzględnić roślinę, która będzie uprawiana po nim.
• Na uprawę po sobie owies reaguje najmniejszym obniżeniem plonu w porównaniu z innymi zbożami.

Nawożenie roślin owsa

• Zależnie od zawartości przyswajalnych składników pokarmowych w glebie dawki fosforu mogą wynosić 40-50 kg P2O5/ha, a potasu 60-100 kg K2O/ha.

• Reakcja owsa na azot zastosowany doglebowo jest uzależniona głównie od wilgotności gleby oraz przedplonu. W warunkach suszy wykorzystanie azotu maleje. Szczególnie na glebach lżejszych, uboższych w składniki pokarmowe owies silnie reaguje na nawożenie azotem. Niedobór tego składnika w glebie odbija się ujemnie na wysokości i jakości plonu. Owies pozytywnie reaguje na nawożenie azotem od 50 do 100 kg/ha, zależnie od potrzeb nawozowych, przy czym zastosowanie ponad 50 kg N/h wymaga zazwyczaj podziału na

trzy części (ok. 1/3 dawki przedsiewnie, 1/3 pogłównie w fazie strzelania w źdźbło i 1/3 w fazie wyrzucania wiech - co zwiększa zawartość białka w ziarnie).

Siew owsa

• Owies jest zbożem silnie reagującym spadkiem plonu na każde opóźnienie terminu siewu. Stąd też należy go wysiewać jak najwcześniej. Wówczas rośliny lepiej wykorzystują zapasy wody zimowej oraz silnie ukorzeniają się, co umożliwia im intensywniejszy wzrost w przypadku wystąpienia suszy w późniejszym okresie. Ponadto przy wczesnym siewie rośliny są mniej atakowane przez ploniarkę.
• Zalecana obsada wynosi od 400 roślin/m2 (na glebach żyznych i przy wczesnym siewie) do 500 roślin /m2 (na glebach słabszych oraz przy opóźnionym siewie).

Ochrona i pielęgnacja roślin owsa

• Materiał siewny owsa powinien być zawsze zaprawiony, głównie przeciwko głowni pylącej i zwartej, ponieważ chorób tych nie można zwalczyć w okresie wegetacji. Ziarno porażone ma obniżoną wartość siewną, paszową oraz konsumpcyjną.
• Chwasty zwalczać można od fazy 5-6 liści do końca krzewienia.
• Zwalczanie szkodników żerujących na liściach, w szczególności ploniarki zbożowej, pryszczarka zbożowca, skrzypionki, a także mszyc, należy rozpocząć z chwilą jej wystąpienia w większym nasileniu po przekroczeniu progu szkodliwości. Zwalczanie szkodników uszkadzających wiechy (wciornastek) oraz ziarno (ploniarka) zgodnie z zaleceniami ochrony roślin.

Wykorzystanie energetyczne owsa

W ostatnim roku dotkliwie odczuwalne są skutki sytuacji geopolitycznej związanej m.in. z wojną na Ukrainie i sankcjami nałożonymi na Rosję, które przyczyniły się do wzrostu kosztów energii oraz znaczącą ograniczyły podaż węgla. W okresie zimowym narastają obawy o zapewnienie surowców opałowych do ogrzania domów i budynków gospodarczych. Spowodowało to poszukiwanie alternatywnych źródeł opału. Niemalże naturalne jest zwrócenie się rolników w stronę pozyskiwania energii z biomasy.

Zboża w energetyce

Do wykorzystania w energetyce uprawia się gatunki specjalnie na ten cel przeznaczone, a także poszukuje się innych kierunków użytkowania roślin powszechnie uprawianych. W ostatnim czasie oczy producentów zwróciły się w kierunku ziarna zbóż. W związku z bardzo wysoką ceną węgla, wielu rolników popiera wykorzystanie nadwyżek zboża na cele opałowe, traktując je jako ekonomiczną alternatywę dla tradycyjnego opału. Naprzeciw tym trendom wychodzą producenci systemów grzewczych poprzez wprowadzenie kotłów przystosowanych do spalania zboża. Szczególnym zainteresowaniem w tym kontekście cieszy się owies. Rolnicy wykorzystujący zasoby tego zboża z własnych gospodarstw mają możliwość uniezależnia się od zewnętrznych dostawców surowców energetycznych.

Dlaczego owies jest najlepszym zbożem na materiał opałowy ?

Owies, dzięki prostocie uprawy i niewielkim wymaganiom glebowym, może być uprawiany na terenie całego kraju. Zdecydowana większość produkcji ziarna owsa przeznaczana jest na paszę, część na materiał siewny a pozostałe ilości na cele konsumpcyjne, potrzeby przemysłu kosmetycznego itp. Wysoka wartość opałowa, którą owies zawdzięcza dużej zawartości tłuszczu i wysokiemu udziałowi łuski, sprawia, że zyskał on miano zboża najlepiej nadającego się do spalania. Co więcej, owies jest opałem ekologicznym, w wyniku jego spalania powstaje niewielka ilość popiołu, którą dodatkowo można wykorzystać jako nawóz. Ponadto, uzyskując ziarno otrzymujemy również słomę, którą również można wykorzystać jako opał.

Owsa nie należy spalać w kotłach na ekogroszek (może to grozić uszkodzeniem pieca), a w piecach pelletowych, które powinny zostać odpowiednio do tego celu dostosowane. Kwestią fundamentalną jest dobór odpowiedniego podajnika (drobny surowiec) oraz palnika (efektywne spalanie). Literatura podaje, że wartość opałowa owsa wynosi ok. 15-19 MJ/kg, dla porównania ekogroszku ok. 23-25 MJ/kg.

Jak wygląda zróżnicowanie odmianowe owsa w kontekście wykorzystania na cele opałowe? Jakie są cechy decydujące o szczególnej przydatności danej odmiany do przeznaczenia na ten cel?

Jak już wspomniano, odmianę owsa wykorzystywaną na cele energetyczne powinna charakteryzować przede wszystkim wysoka kaloryczność (duża zawartość tłuszczu – mała zawartość białka) i przynajmniej średni udział łuski. Odmiana taka powinna pozostawiać po spaleniu mało popiołu. Bardzo korzystnie pod względem wymienionych cech prezentują się odmiany owsa Hodowli Roślin Strzelce Sp. z o.o. Grupa IHAR. Oprócz wysokiego potencjału plonowania i bardzo dobrego ogólnego profilu cech rolniczo – użytkowych, charakteryzują się odpowiednią wartością opałową.

W rankingu zawartości tłuszczu w ziarnie w pierwszej 10 odmian aż 9 pochodzi z HR STRZELCE:

1. Gepard 9/9
2. Rambo 7/9
3. Refleks 7/9
4. Pablo 6/9
5. Paskal 6/9
6. Agent 6/9
7. Bingo 6/9
8. Wulkan 5/9
9. odmiana konkurencyjna 5/9
10. Nawigator5/9

Przede wszystkim należy wymienić tu odmianę Gepard, której ziarno cechuje najwyższa zawartość tłuszczu (wg COBORU ocena 9 – w skali 9-cio stopniowej) oraz udział łuski na poziomie 27,8%. Na uwagę zasługują również odmiany Rambo i Refleks o zawartości tłuszczu ocenionej na 7/9, oraz udziałem łuski kształtującym się na poziomie 26,2%.

Owies bezłuskowy

"Owies bezłuskowy" to odmiana owiesu, która charakteryzuje się brakiem lub słabo wykształconymi łuskami na ziarnach.

Zwyczajowo ziarna owsa są pokryte łuskami, które stanowią ochronę przed szkodnikami i wilgocią. Jednak odmiana bezłuskowa została wyhodowana w celu zwiększenia wartości odżywczej ziarna, ponieważ łuski zmniejszają przyswajalność składników odżywczych.

Owies bezłuskowy ma wyższą zawartość białka, błonnika i tłuszczu niż zwykły owies. Jest również bogatszy w składniki mineralne, takie jak magnez, fosfor i cynk. Ze względu na te właściwości, jest coraz częściej wykorzystywany w przemyśle spożywczym do produkcji m.in. płatków owsianych, mąki i batonów energetycznych.

Owies bezłuskowy - zawartość białka

Owies bezłuskowy charakteryzuje się wyższą zawartością białka w porównaniu do standardowej odmiany owsa. W 100 gramach suchego ziarna owies bezłuskowy zawiera około 13-16 gramów białka, podczas gdy standardowy owies zawiera zwykle około 10-12 gramów białka na 100 gramów ziarna.

Zawartość białka w owiesie bezłuskowym może się różnić w zależności od warunków uprawy i odmiany. Niemniej jednak, ogólnie rzecz biorąc, jest to bogate źródło białka roślinnego, co czyni go atrakcyjnym dla wegetarian i wegan poszukujących alternatywnych źródeł białka w diecie.

Owies bezłuskowy zawartość błonnika

Owies bezłuskowy zawiera wyższą zawartość błonnika w porównaniu do standardowej odmiany owsa. W 100 gramach suchego ziarna owies bezłuskowy zawiera zwykle około 10-12 gramów błonnika, podczas gdy standardowy owies zawiera zwykle około 7-8 gramów błonnika na 100 gramów ziarna.

Błonnik to rodzaj nieprzyswajalnych przez organizm substancji, które pomagają utrzymać prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Spożywanie pokarmów bogatych w błonnik pomaga w regulacji trawienia, zmniejsza ryzyko chorób serca i cukrzycy oraz wpływa korzystnie na kontrolę masy ciała.

Ze względu na swoją wysoką zawartość błonnika, owies bezłuskowy jest bardzo popularny w diecie zdrowotnej i często wykorzystywany w produkcji zdrowych przekąsek, takich jak musli, płatki owsiane czy batony owsiane.

Owies bezłuskowy - wykorzystanie w przemyśle spożywczym

Owies bezłuskowy jest coraz częściej wykorzystywany w przemyśle spożywczym do produkcji różnych produktów, ze względu na swoje właściwości odżywcze. Poniżej przedstawiam kilka przykładów:

1. Płatki owsiane: Owies bezłuskowy jest często wykorzystywany do produkcji płatków owsianych, które są popularnym śniadaniem i przekąską. Płatki owsiane bezłuskowe mają wyższą zawartość błonnika i białka niż tradycyjne płatki owsiane.
2. Mąka owsiana: Ziarna owsa bezłuskowego są mielone na mąkę, która może być używana do pieczenia chleba, ciast i innych produktów piekarniczych. Mąka owsiana bezłuskowa jest bogatsza w błonnik, białko i składniki mineralne niż tradycyjna mąka pszeniczna.
3. Batoniki energetyczne: Owies bezłuskowy jest często używany do produkcji batoników energetycznych, które są popularnymi przekąskami dla sportowców i osób aktywnych fizycznie. Batoniki owsiane bezłuskowe są bogate w błonnik, białko i węglowodany, co pomaga w szybkim dostarczeniu energii.
4. Napoje: Ziarna owsa bezłuskowego mogą być wykorzystane do produkcji napojów roślinnych, takich jak mleko owsiane, które są popularnymi alternatywami dla mleka krowiego.

Owies bezłuskowy jest cennym źródłem składników odżywczych i ma szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym.

CENA OWSA - SKONTAKUJ SIĘ Z NAMI ABY UZYSKAĆ INFORMACJĘ NA TEMAT CEN NASION OWSA